Պետք է դիմադրենք այնքան, մինչև «թուրք» բառը մեզ համար ածականից դառնա գոյական. Տիգրան Մանսուրյան

Կոմպոզիտոր, ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ, ՀՀ ժողովրդական արտիստ Տիգրան Մանսուրյանը ապրիլի 24-ին, Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիրում լրագրողների հետ զրույցում պատմեց Ցեղասպանությունից փրկված իր ընտանիքի պատմությունը:

Ասաց, որ իր մայրը հայտնվել է որբանոցում՝ գաղթի ճանապարհին կորցնելով քրոջը: Իր մայրիկի հորը թուրքերն այրել են մարագի մեջ՝ այլ հայ տղամարդկանց հետ միասին: Մանսուրյանը պատմեց, որ իր մոր ընտանիքից փրկվել է միայն եղբայրը՝ իսկ տատը հասել է Հալեպ ու այնտեղ մահացել: «Սա մեր ընտանիք փաստագրությունն է: Մայրս Լենինգրադյան փողոցում էր ապրում: Հաճախ երեխաներից մեկի ձեռքը բռնած սովորական օրերին վարդերի փունջը ձեռքին գալիս էր այստեղ: Ծիծեռնակաբերդն իր համար որպես իր ծնողների գերեզման էր՝ ծաղիկ դնելու, և ես շարունակում եմ նույնը»,-ասաց նա:

Հարցին, թե ինչ պատգամ է նա ստացել իր ծնողներից, Մանսուրյանն ասաց՝ փոխանցել են ունենալ «ոգու կամքի աստվածատուր ուժ և կարողանալ դիմադրել»:

«Մենք կարծես դիմադրելու ծրագրերի մեջ ենք՝ մինչև, հավանաբար, մի օր կգա, երբ թուրք բառը մեզ համար ածական բառ լինելուց դառնա գոյական»,-ասաց նա:

Մանսուրյանն ասաց, որ միանգամայն համաձայն է, որ մինչև պետություն չդառնանք՝ ուժ չդառնանք, մեզ հետ հաշվի չեն նստի այլ պետությունները:

Հարցին՝ մեկ տարի առաջ տեղի ունեցած հեղափոխությունն արդարացրե՞լ է նրա սպասելիքները, Տիգրան Մանսուրյանն ասաց՝ հարցեր կան, որ արդարացվել են, հարցեր կան՝ ոչ:

«Դրանք մեկ տարվա բան չեն, առհասարակ՝ կարճ ժամանակի բան չէ: Քիչ առաջ հեռուստատեսությամբ լսում էի իմ Ռեքվիեմը և մտածում՝ ինչո՞ւ է առաջին անգամ ներկայացվում: Ես դա բացատրում եմ նրանով, որ բան է փոխվել: Չեմ ասում, որ դժվարություն եմ ունեցել անկախության տարիներին, ոչ, ուղղակի փոքրիկ փաստ է, որը ինձ մտածել է տալիս»,-ասաց նա: