Արդյո՞ք արցախյան իշխան Մելիք-Շահնազարը մտածում էր, որ իր միությունը հետագայում խան դարձած ջիվանշիրների թյուրքալեզու ցեղի առաջնորդ Փանահ Ալիի հետ, կհանգեցնի նրան, որ Շուշին կդառնա հայ-ադրբեջանական դիմակայության խորհրդանիշ։
Ինչն է հայկական բազմաչարչար այդ քաղաքում
Շուշիի հայկական թաղամասերը գտնվում էին քաղաքի վերին և կենտրոնական մասերում։ Շուշիի սարահարթի վերին (արևմտյան) հատվածը սկսել է կառուցապատվել 1805 թվականին, երբ ղարաբաղյան խանությունը միացավ Ռուսաստանին։ Այդ ժամանակ Շուշին Անդրկովկասի խոշորագույն քաղաքներից էր, դրա մարգարիտը։
Հայկական մասը զբաղեցնում էր Շուշիի ամբողջ մակերեսի 65%- ը և բաժանված էր 18 թաղամասերի ՝ Մեղրեցոց, Ագուլեցոց (Ագուլիսկի), Ղազանչեցոց (Ղազանչալու) և այլն․դրանք բարեկարգ էին, այդ հատվածը հաճախ անվանում էին «փոքրիկ Փարիզ»։ Տների մեծ մասը սպիտակ քարից էին՝ կարմիր կղմինդրե տանիքներով, փորագրված պատշգամբներով, կամարներով ու սյուներով։ Հայերի շրջանում տարածված էր քաղաքային կառուցապատման եվրոպական ոճը։
Ամբողջությամբ՝ armeniasputnik.am
