Ստորև ներկայացնում ենք Ռազմիկ Ամյանի խոսքերն առանց խմբագրման:
«Իզնաչալնը», ես մտածել եմ, որ իրավունք չունեմ էսօր Մարտինի հետ ստեղ գտնվելու, ես իմ ախպոր ցավը տանեմ: Ես ձեզանից ներողություն եմ խնդրում, ես էսօր մի քիչ ազդված եմ: Ես ուզում եմ իմ իրական «ես»-ը ցույց տալ, ուզում եմ ցույց տալ, թե իրականում ով եմ ես, էն, ինչ-որ հուզում ա ինձ: Էս երգը ես գրել եմ, սաղի դուրը եկել ա, այ ըտենց մարդ եմ ես: Հա խայտառակ եմ անում, լավ եմ անում: Էսօր ինձ էտա պետք: Ես չեմ կարա էլ սենց ապրեմ, հասկանում եք, թող խայտառակ լինեմ, որ սաղ իմանան, ձեր ցավը տանեմ ես: Ես իրավունք չունեի ստեղ երգել, ինձ սենց աննորմալ ոչ ոք չի տեսել: Մարտինն իմ խաթր շատա երգել, որովհետև ես գինովցել եմ մի քիչ, մամայիս եմ հիշել: Ես մամայիս ասել եմ, որ քո տղան «դաստոյնի» տղայա լինելու: Կարողա շատ-շատերին չհետաքրքրի, որովհետև իմ արածը չի համապատասխանում…»: